سالهـا در حـسرت دیـدار دلبـر مانده‌ایم            جـمعه‌ها را منتـظر مـاهِ منـوّر، مانده‌ایم

زودتر آقـا بـیا و حـال ما را خـوب کن            از غـم دوری تو خـیلی مکـدّر مانـده‌ایم

یوسف زهرا کجایی کُشت ما را انتظار            می‌شود پس کی ظهور تو مقدّر، مانده‌ایم

در محرم چون شما رخت عزا پوشیده‌ایم            بی‌قرار آن دو چشم خون و مضطر مانده‌ایم

روضه تعطیلی ندارد جنّت ما روضه‌هاست            ما که عمری گریه کن هستیم و نوکر مانده‌ایم

آنقَـدَر چـایی بعـد روضـه مـزه می‌دهـد            آنقـدر که منتظـر تا چای دیگر مانده‌ایم

روضه را تعطیل گفتند عده‌ای وقت بلا            از بـلا دوریم ما تا پـای مـنـبر مانـده‌ایم

به دو دستان عمویت دست ما را هم بگیر            ما که پای نوکری تا روز محشر مانده‌ایم

فکر نوکر باش، نزدیک است آقا اربعین            دردمـنـدیم و بـدون کـربـلا درمـانـده‌ایم